günesin ilk isiklariyla çik sokaga telasli gürültüsüyle yolunu kesecek bir okul bahçesi solmus formalari ve boyasiz kunduralariyla selamlayacak çocuklar seni
kizlarin perçeminde bir bahar vitrin çatlatir oglanlarin afacan sesi kavgalar, oyunlar, sefertaslari sehirler yikar, sehirler kurar çocuklarin nesesi her çocuk biraz eskiya, biraz umuttur yakindan baktiginda "çok yasayin çocuklar ama, yasamayin bizim gibi siz, çok yasayin çocuklar..."